Προβλέποντας το μέλλον, επιστημονικά

Όσο υπάρχουν άνθρωποι που στερούνται κι άνθρωποι που συσσωρεύουν, το μέλλον είναι ρευστό. Ακόμα και σε μια φανταστική κοινωνία, στην οποία θα υπήρχε σχετική ομοιογένεια, πάλι αυτό δε θα ήταν αβέβαιο;

Πώς μπορεί κανείς να κάνει προβλέψεις για το μέλλον; Η πολιτική ή η οικονομία δεν είναι μαθηματικά. Στη βάση και στην ουσία τους αφορούν ανθρώπους. Ανθρώπινες κοινωνίες. Κι όσο σε αυτές υπάρχει ανισότητα, υπάρχουν και αντίθετες δυνάμεις, δυνάμεις συγκρουόμενες. Δυνάμεις που πιέζουν προς την αλλαγή και δυνάμεις που πιέζουν προς τη διατήρηση.

Δυνάμεις συγκρουόμενες. Διαπερνούν την Ιστορία. Όπως οι τεκτονικές πλάκες, δεν αντιλαμβανόμαστε την κίνησή τους. Ενίοτε, όμως, προκαλούν σεισμούς ή γεννούν ηφαιστειακές εκρήξεις. Και μάλλον όσο οι διαφορές εντείνονται, όσο η ανισότητα μεγαλώνει, τόσο μεγαλύτερη κι η πιθανότητα για εκρήξεις. Είναι δυνατή η ασφαλής πρόβλεψη του μέλλοντος; Είτε πρόκειται για τον κόσμο όλο είτε για κάποια περιοχή είτε για μία χώρα μόνο; Υπάρχει ασφαλής πρόβλεψη, πέρα απ’το ότι δεν υπάρχει ασφαλής πρόβλεψη;

Δε γράφω τίποτα καινούργιο. Έχουν ήδη αναλυθεί από σημαντικούς επιστήμονες. Μα έχει γεμίσει ο κόσμος αναλυτές. Τους οποίους εκτιμώ όταν κάνουν εκτίμηση. Προβληματίζομαι, όμως, με τη σιγουριά, και με τις επιστημονικές προβλέψεις..