Ισορροπίες..

Είσαι καλύτερα τώρα; Ήσουν καλύτερα πριν; Ήσουν καλύτερα πιο πριν; Πότε το ξέρεις; Ισορροπίες, εύθραυστες. Του τίποτα. Ή του τρόμου. Ιδανικές. Ή παράλογες.

Είναι η ακινησία ισορροπία; Είναι ισορροπία να μη μεταβάλλεται η πραγματικότητά σου; Είναι ισορροπία η αδράνεια; Ισορροπείς, όταν κάθεσαι στη γη; Επειδή δεν ξέρεις πώς να ισορροπήσεις όρθιος, ή τρέχοντας ή πετώντας; Ή επειδή φοβάσαι;

Αποζητώ την ισορροπία. Ίσως η ζωή συμβαίνει, όμως, κάθε φορά που την ισορροπία λίγο τη χαλάς. Εκεί που αναγκάζεσαι να προσπαθήσεις για μία καινούργια. Σε κάποια άλλη θέση. Παντρεύοντας τον γνώριμο με κάποιον νέο τρόπο.

Ίσως όταν τη χαλάς γκρεμίζεσαι. Ίσως σηκωθείς και τρέξεις. Ίσως κάποια μέρα πετάξεις, κι εκεί που δεν είσαι δέσμιος της βαρύτητας, η ισορροπία δεν είναι πια ανάγκη. Αλλά επιλογή, διαμορφωμένη, διαφορετική.

Στο τέλος, και στην αρχή και στη βάση και στην ουσία, τι είναι το πιο σημαντικό;