Οι δυτικές χώρες πάνε κατά διαόλου, και φταίνε οι

πρόσφυγες, οι μετανάστες, οι γυναίκες, οι ομοφυλόφιλοι, οι χαμηλόμισθοι, οι τεμπέληδες, το κλίμα, η «woke ατζέντα», οι Ιλουμινάτι, τα contrail των αεροπλάνων….    

Ρίξτε μια ματιά στους πίνακες και («παίξτε» λίγο κι) εδώ και προσπαθήστε πάλι.

Παράγεται πλούτος. Πολύς πλούτος. Και όχι απλώς συσσωρεύεται στο ανώτερο οικονομικά 0,01-1%, αλλά γίνεται και μία τεράστια αναδιανομή του. Μόνο που αντί να γίνεται από πάνω προς τα κάτω, όπως σε έναν βαθμό συνέβαινε μέχρι και τη δεκαετία του 80, γίνεται από τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα, που πλέον είναι η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, προς τα πάνω.

Ναι, οι κοινωνίες μας πάνε κατά διαόλου. Ποιος ευθύνεται όμως γι’αυτό; Ευθύνονται όντως οι άλλοι καημένοι της Γης; Ευθύνονται οι καταπιεσμένες κοινωνικές ομάδες; Ευθύνεται ο κόσμος που αγωνίζεται για ανθρώπινα δικαιώματα; Ο κόσμος που αγωνίζεται για να ανεβεί το βιοτικό επίπεδο και η ποιότητα της ζωής της πλειοψηφίας (ναι, των δισεκατομμυριούχων δε θα ανέβει, δεν έχει πιο πάνω);

Και παρ’όλα αυτά, υπάρχει κόσμος που δεν έχει να βγάλει τον μήνα και λατρεύει με φανατισμό τους καταπιεστές του. Βλέπει ως μεσσίες αυτούς που ευθύνονται για την κατρακύλα του. Αυτού και όλης της κοινωνίας, χωρών ολόκληρων. Σκοτώνεται με άλλους ανθρώπους για να υποστηρίξει το δικαίωμά τους να είναι τόσο πλούσιοι. Πιστεύει ότι αυτός ο πλούτος παράγεται απλώς από το πνεύμα και τη γοητεία τους (και την απείρως περισσότερο σκληρή δουλειά τους και το iq που φτάνει στη Σελήνη, κι ας μη σχεδιάζουν ή παράγουν κάτι οι ίδιοι), δεν υπάρχουν εργαζόμενοι που τον παράγουν, αλλά δεν εισπράττουν ποτέ αυτό που αντιστοιχεί στον πλούτο που παράγουν. Υποστηρίζουν με πάθος τη μεγιστοποίηση του κέρδους – που θα είναι η καταστροφή μας – και το shareholder value, από τα οποία οι ίδιοι όχι μόνο δε θα δουν ποτέ μέρος, αλλά για να επιτευχθούν για αυτό το 1% και τους αυλικούς του, θα ξεζουμιστεί ο ίδιος, θα φτωχοποιηθεί κι άλλο. Και συνεχίζει να τους λατρεύει. Και να φτιάχνει φανταστικούς εχθρούς, αυτούς που μάχονται και για εκείνον.

Είναι τυχαίο που δισεκατομμυριούχοι στηρίζουν alt right και ακροδεξιές ομάδες και κόμματα, παρεμβαίνοντας ακόμα και στα εσωτερικά χωρών-«συμμάχων»; Είναι τυχαίο που θέλουν να στρέφουν το μένος του κόσμου για την κατάντια του προς τους αδύναμους, και όσο η πλειοψηφία του κόσμου, του κόσμου του οποίου η ζωή πηγαίνει με αργούς ή γρήγορους ρυθμούς στα σκουπίδια, σκοτώνεται μεταξύ της, δεν κοιτάζει προς αυτούς που πραγματικά της κλέβουν τη ζωή, τα όνειρα, το μέλλον, το δικαίωμα στο ευ ζην, για πολύ κόσμο ακόμα και το δικαίωμα στο ζην;

Μιλούν για «πρόβατα» και πλύση εγκεφάλου από τη «woke κουλτούρα», αγνοώντας την πραγματικότητα που τους κοιτάζει κατάματα, ποιοι είναι αυτοί που επηρεάζονται από καθοδηγητές και γίνονται στρατός τους, άμισθος στρατός τους, εθελοντικός στρατός τους, περιμένοντας ίσως ψίχουλα που δε θα δουν ποτέ, ευγνωμοσύνη και αναγνώριση από τον κάθε σχεδόν τρισεκατομμυριούχο βαρεμένο τύπο που αυτοπροβάλλεται ως ιδιοφυΐα ή εκείνοι τον ανάγουν σε τέτοια, που δε θα λάβουν ποτέ. Γιατί δεν υπάρχουν, για εκείνους, παρά μόνο ως καύσιμα.

Η πραγματικότητα είναι μπροστά στα μάτια μας. Οι χώρες μας πάνε όντως κατά διαόλου, και φταίνε οι..