Περπατούσα τις προάλλες στην ορεινή Κορινθία με έναν
φίλο. Μέσα σε όλα, αναζητήσαμε το Σπήλαιο του Ερμή – τελικά δεν το
επισκεφτήκαμε, γιατί πρότεινα να μην είναι το τελευταίο πράγμα που θα δούμε στη
ζωή μας∙ τύχαινε να βρίσκεται 15’ όλο ευθεία, από την άκρη ενός μεγάλου γκρεμού. Γύρω μας το τοπίο ήταν
χιονισμένο. Όχι ολόλευκο∙ τα χιόνια της άνοιξης, κατά τόπους περισσότερα, κατά
τόπους λιγότερα. Είδα το χιόνι και χάρηκα. Το δοκίμασα με το χέρι μου, πώς είναι η αίσθηση του
συγκεκριμένου χιονιού.
15 Απριλίου 2017
13 Απριλίου 2017
Is it possible for people who don’t fit the “norm”, to be fully included in active..life?
Be that
academia, employment, what it takes for someone to be considered worthy of
existing in the modern, capitalist world.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)