Ζιγκίνο σε αγαπάω, μου λείπεις, φοβάμαι να
μην ξεχάσω όλες σου τις εκφράσεις και τα πράγματα που αγαπούσες να κάνεις, πώς
ήταν να καθόμαστε αγκαλίτσα και τα τραγούδια σου που σου τραγουδούσα. Φοβάμαι
ότι θα φύγεις από μέσα μου – φοβάμαι τζάμπα. Θα είσαι πάντα μαζί μου.
Το πιάνο, που στην πρώτη νότα, πηδούσες
πάνω μου κι έβαζες την πατούσα πάνω στο χέρι μου και πάνω στα πλήκτρα. Τα
φρεναρίσματα όταν διαπίστωνες ότι το παιχνίδι δεν έφυγε ποτέ απ’το χέρι μου. Οι
εικαστικές σου παρεμβάσεις στα χαλιά. Που πηδούσες με τα τέσσερα κι έσκαβες το
πάπλωμα, όταν αντιλαμβανόσουν κάτι να κινείται από κάτω. Που ακούγαμε μουσική
και χορεύαμε και σου τραγουδούσα αγκαλίτσα. Που έβαζες το πατουσάκι σου πάνω
μου και με κοιτούσες στα μάτια, αν δεν ήμουν καλά, κι αν δεν έπιανε κι αυτό,
διεκδικούσες χάδια, ήρεμα, δίπλα μου. Που σηκωνόσουν και με σκουντούσες με το
πόδι και με κοιτούσες, να σε πάρω αγκαλιά. Και που ήθελες να κοιμάσαι πάνω μου
στον καναπέ. Την προσωπικότητα γατιού, που ήσουν ανεξάρτητος. Αλλά και
αγαπούλης με όλο τον κόσμο. Που προστάτευες όποιον κοιμόταν, και γαύγιζες, να
μην μπει άλλος στο δωμάτιο και τον ξυπνήσει. Την κατακόρυφο ή τις κωλιές σε
πλακάκια ή παρκέ, όταν έπιανες το παιχνίδι – και το κυνηγητό που ήθελες μετά, τι
μόνο εσύ θα κυνηγάς; Που πηδούσες σαν κατσίκι όταν ήσουν πιο μικρό, από καναπέ
σε καναπέ και σε τραπέζι και δεν καταλάβαινες τίποτα και τύφλα να’χουν στο
παρκούρ. Και που δε φοβόσουν κανένα ύψος. Που με υποδεχόσουν όλο χαρά. Που
βεβαίως ήθελες χαδάκια στην κοιλίτσα. Που τεντωνόσουν. Που ξάπλωνες σαν χαλάκι.
Το κχλιτς-κχλιτς όταν έτρωγες καρπούζι και με κοιτούσες. Που έριχνες ματιές
όταν έτρωγες. Που τιναζόσουν να ανασηκωθεί το μαλλί. Όταν γινόσουν συννεφούλης
μετά το μπάνιο. Τα φιλάκια που δίναμε. Το πατ-πατ όταν τρώγαμε. Ότι όταν
έβλεπες ανθρώπους να αγκαλιάζονται ήθελες κι εσύ – και ακούγαμε τη φωνή σου. Το
βραχάκι σου. Όταν σου μάθαινα να ανεβαίνεις σκαλοπάτια , ένα-ένα, ή πάνω στον
καναπέ ή στο κρεβάτι, και τα κατάφερνες – και τα τηλέφωνα στη μαμά. Όταν έγερνες
το κεφαλάκι. Το διστακτικό κούνημα ουράς. Που μπορούσες να χωθείς κάτω από μέρη
που για να το κάνεις αψηφούσες τους νόμους της φυσικής (και της γεωμετρίας) –
και το έκανες, έρποντας σαν κομάντο. Που σου άρεσε να ξαπλώνεις από κάτω – κάτω
από τον καναπέ, κάτω από τραπέζια, κάτω από καρέκλες, από κάτω. Που μικρός γάβγιζες
στα άλογα στη Ρώμη. Και που για πρώτη φορά αποφάσισες να μη γαυγίσεις καλύτερα,
όταν στη βόλτα μας στρίψαμε και πέσαμε σε μία αγέλη με μεγάλα σκυλιά που εκεί
που άραζαν, άρχισαν να σηκώνονται και να μας κοιτάνε. Που όσο ήθελες κι εσύ φαΐ
όταν τρώγαμε στο σπίτι, έξω δε σε έπαιρνε χαμπάρι κανείς – κάτω από το τραπέζι.
Που κοιμόσουν στο πλάι, με το κεφαλάκι στο μαξιλάρι. Που έκανες «κουφ-κουφ-κουφ»
και «μνιιιιιουφ» όταν σε έσφιγγα αγκαλιά. Που άραζες στα περβάζια. Ή πάνω στην
πλάτη του καναπέ. Ή πάνω στον ώμο μου. Που μια χρονιά βρήκαμε τη βασιλόπιτα
φαγωμένη και απορούσαμε πώς ανέβηκες στο τραπέζι – μετά η απόσταση ανάμεσα σε
καναπέ και τραπέζι μεγάλωσε. Που στα χιόνια ένας απ’τους γονείς μου κατάφερε να
κλειδώσει το αυτοκίνητο με το κλειδί κι εσένα μέσα, κι εσύ κατάφερες να το
ξεκλειδώσεις. Που πάντα έβρισκες τρόπο να ανοίξεις τα κάγκελα. Την ιδιαίτερη
ουρά σου, την καλοσυνάτη φατσούλα, τον απίθανο χαρακτήρα σου. Που ήθελες να
γίνετε φίλοι με τα γατάκια και το κατάφερες. Που καταλάβαινες πότε θα μείνεις
στο σπίτι, πότε θα πάμε βόλτα και πότε θα πάμε ταξίδι. Και πόσο χαιρόσουν όταν
θα πήγαινες βόλτα ή θα έμπαινες στο αυτοκίνητο. Όταν ήθελες την ησυχία σου. Τον ενθουσιασμό
σου. Τη χαρά σου. Λυπάμαι για όσες φορές μπορεί να σε στεναχώρησα. Φοβάμαι μην
ξεχάσω τον τρόπο που με κοιτούσες. Και πώς ήταν να σε κρατάω αγκαλίτσα. Ψάχνω,
ψάχνω, ψάχνω στη μνήμη μου να μην ξεχάσω τίποτα. Ήταν νωρίς Ζιγκάκι. Ήταν νωρίς.
Όποτε και να’ταν θα ήταν χάλια. Αλλά ήταν νωρίς. Ελπίζω να ήμασταν καλή
οικογένεια. Θα σε έχω μαζί μου, θα είσαι μαζί μου, είσαι μαζί μου. Γκίου μου. Ζίγκυ,
Ζιγκίνο, Γκίου, Μικρό Κουφ-Κουφ, Μπουκίτσα, Μπεμπουίνο, Νιου-νιού μου,
Αγαπούλη, Κουφίκο, Κουφκουφάκι, Μπέμπη, Ζιγκάκι, Ζιγκουίνο, Ζιγκουινάκι,
Ψυχούλα, Ψυχούλι, Μπουζούκι, Μπουζίγκυ, Μπισκοτάκι, Ζουζουνάκο, Πουπουίνο, Σε
αγαπάω Μπουκίτσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου